interview Siska en de Nigthbirds

Algemene toelichting Impressies en overzicht Impressies 

VanLinks naar rechts Henk, Jan (onze interviewer) en Siska.

Als fan van Telstar artiesten doe ik mijn best om zoveel mogelijk oude toppers zo ver te krijgen dat ze door mij geïnterviewd willen worden.
Een paar dagen geleden had ik eindelijk het adres en telefoon nummer van niemand minder dan Wim van Gennip ( zanger van de Heikrekels ).
Dus vol verwachting belde ik daar heen en een vriendelijke vrouw nam de telefoon op en na dat ik me had voorgesteld,
kreeg ik tot mijn spijt te horen dat haar man Wim helaas niet meer in staat is om oude herinneringen op te halen en al de respectabele leeftijd heeft van 86 en zij maar een jaartje jonger.
Zo zie je maar dat je niet altijd geluk kan hebben en dat de  tijd echt niet stil blijft staan!

Afgelopen zondag  had ik meer succes en mocht bij Siska ( voormalig zangeres van de Nightbirds , Rainaldo’s en tegenwoordig Espada ) thuis een interview afnemen .
Bij aankomst werden we ( Christa was mee om foto’s te maken ) al opgewacht door een reus van een zwarte hond,
maar gelukkig heeft Siska daar goed de controle over en konden we veilig in huis komen.
Als je bij een artiest in huis komt, neem je de omgeving goed in je op om te zien of er nog iets aan de muur hangt of ergens wat staat uit de tijd van toen.  
Maar eigenlijk weet je wel dat het  vaak niet zo is. Waarschijnlijk om werk en privé goed gescheiden te kunnen houden
Net toen we goed en wel zaten werd de verrassing helemaal compleet want Henk, zanger/drummer van Espada stapte ineens binnen. 
Tja dan stel je de vragen iets bij om zoveel mogelijk van allebei te weten te komen !
Na veel gepraat moest ik dan toch maar eens gaan beginnen en al snel kwam het gesprek op gang over vroeger.
Slechts 15 jaar was Siska toen ze voor het eerst op de bühne kwam tijdens een soort van talenten jacht georganiseerd door Jan Hovinga voor de meesten beter bekend als de”draaischijf”.
Siska weet zich nog heel goed te herinneren dat ook “Lola” mee zong en dacht daar win ik het nooit van!  
Maar ze won en ook bleek Johnny Hoes aanwezig te zijn en die riep na afloop door de zaal tegen de bewoners van Vlagtwedde “schamen jullie je niet!!? Zo’n talent in jullie dorp en niemand die het opvalt!!”
Ik denk dat je als meisje van 15 die voor het eerst aan zoiets mee doet je geen groter compliment kan krijgen,
Johnny Hoes beloofde Siska een optie contract. ( wat achter af een flauwe kul contract bleek te zijn want hier kon je niets mee)

De geschiedenis van Siska en de Nightbirds begon ongeveer in 1973, toen Harry Oosterhuis en Jan Brongers als duo genaamd “The Rollin Nuts “ de ene bruiloft na de andere afwerkten.
Door een familie lid reageerde Siska op een advertentie in de krant waarin ze een zangeres zochten.
Er hadden zich meer dan 40 zangeressen aangemeld en kort na het zingen van Bad Moon Rising was men zo onder de indruk dat de rest kon vertrekken. 
De naam werd veranderd en Siska en The Nightbirds  waren een feit.
Als gevolg van een talenten jacht georganiseerd door de N.C.R.V die ze met glans wonnen mochten ze voor het programma Los-vast een aantal optredens  verzorgen.
De eerste singel werd opgenomen bij Telstar met als titel “Was ik een meisje uit Tirol “

Dat de naam Brongers me al bekend in de oren klonk was geen toeval en al snel werd me duidelijk dat Jan Brongers zijn vader en tevens manager van de Nightbirds voormalig lid was van het Sneeuwbal trio.
Op 7 jarige leeftijd kreeg Jan dan ook drumles van niemand minder dan de drummer van het Sneeuwbal trio.

Na het maken van hun eerste singel werden ze verzocht om weer naar de studio van Johnny Hoes te komen en het “optie” contract werd nu een origineel contract.
Siska weet zich nog heel goed te herinneren dat Johnny zei dat haar stem zo veel op die van Corry leek en met het resultaat dat daar ook later enkele nummers van werden opgenomen.
Het was een fijne tijd bij Telstar volgens Siska en toen ik haar vroeg of ze het niet miste zei ze zonder enige aarzeling ja!
Je kon wel dat zien dat de band tussen Johnny en Siska wel erg goed was, een kerstkaart is er nog een stille getuige van.

Het kon niet beter gaan met de Nightbirds na het behalen van hun platen contract.
Toch kwamen ze totaal onverwachts voor een tegenvaller te staan.
De huidige accordeonist zag het niet meer zitten door de vele optredens en zijn reguliere baan waar hij uiteindelijk voor koos.
Gelukkig was er snel een vervanger gevonden in Reinderd Huizing, een zeer talentvol  accordeonist.
Vanaf dit moment ging alles in een stroomversnelling en als gevolg van de tweede singel “in al m’n mooie dromen” werd de eerste LP opgenomen met als titel “in al m’n mooie dromen”.
De primeur van hun nieuwe LP  was voor Radio Viviana, de ziekenomroep van het Sint Lucas Ziekenhuis in Winschoten,  omdat ze Siska en de Nightbirds door dik en dun bleven draaien.
Volgens Bert Smit (omroepmedewerker) een prima medicijn want na het spelen van deze langspeelplaat zijn er nog nooit zoveel mensen uit het ziekenhuis ontslagen!

2de singel "In al m’n mooie dromen"

De derde singel “de Arabier” een nummer van Wim Wiegman ( 1977)

In hetzelfde jaar in juni kwam de vierde singel “Wat moet ik nou met rozengeur”

De tweede LP  volgde en werd tevens een groot succes.

Toch kwam er na ruim drie jaar een einde aan de samenwerking. 

Als een rode klaproos kwam uit in het jaar 1977 ( solo plaat ).

Het origineel is van Jack Jersey en is vertaald door niemand minder dan Koos Hindriks ( zanger  van het Sneeuwbal Trio ).
Wat Siska helemaal top vind is dat de etherpiraat tot op de dag van vandaag hun platen nog steeds draait en “de zilveren ster “( een kerst plaat ) zelfs in de zomer te horen is.

De tovenaar volgde in het jaar 1979 en werd opgenomen bij Philips.

Op mijn vraag waarom niet bij Telstar was het antwoord simpel:  “we wilden graag deze plaat uitbrengen maar bij Telstar kwam steeds maar geen reactie op onze aanvraag, we wilden niet meer langer wachten”.
“Na een periode van drie jaar kwam mede door een ernstig ongeval van drummer Wim een einde aan  de samenwerking met de Rainaldo’s.”
“Sommige jongens spreek ik nog wel eens zoals Harry uit de tijd van de Nightbirds.

Wim uit de Rainaldo’s is er naar omstandigheden er redelijk boven op gekomen en Jan leeft helaas niet meer.”
Op mijn vraag, waar zong je liever mee de Nightbirds of de Rainaldo’s zei Siska, dat de Rainaldo’s gevarieerder speelden wat haar beter lag, maar een echte keuze zou ze niet willen maken.

Zoals ik in het begin al vertelde is dat Henk van de band Espada ook aanwezig was tijdens ons bezoek en opmerkelijk vond ik wel dat Henk ook heel veel van Siska afwist en dan bedoel ik over haar loopbaan als zangeres.

Ik dacht dat na de  Rainaldo’s het doek was gevallen voor Siska maar niets bleek minder waar.

Gea Breider stopte ermee als zangeres van Espada en Siska werd benaderd om te gaan zingen bij de band. De singel “Dit is werkelijk gemeen” werd uitgebracht als solo project in 1981.

De singel "Dit is werkelijk gemeen" is zonder medeweten van Siska op de markt is gebracht.

Henk kan zich nog heel goed herinneren dat hij op zijn Kreidler brommer naar de repetities ging en zich al redelijk vroeg als drummer en zanger bij de band voegde.

Vier jaar duurde de samenwerking en in 1984 ging Espada door zonder zangeres .
In de tussen liggende periode heeft Siska niet stil gezeten, ze schreef en componeerde voor haar dochter, Sasja Veld, liedjes waaronder in het piraten cirqieu wel bekend   “de zwerver “( ik ben een zwerver het zit in mijn bloed ) .
Het zal een jaar of 10 geleden zijn dat Espada stopte na dat ze alle feestzalen in de buurt wel hadden gezien en het was wel mooi geweest vertelde Henk
Sinds een paar jaar zijn Henk en Siska weer samen en treden weer onder de naam Espada op.
“Toen Henk bij mij aan de deur kwam om te vragen als ik weer zin had om mee te doen hoefde ik er geen seconde over na te denken en had het achteraf al een hele tijd gemist”.
Er zijn inmiddels al weer enkele platen opgenomen zoals  “Alles heeft twee kanten”en ”zo’ n verlangen”.

Normaal gesproken weet ik vrij goed wat er aan nieuwe muziek uit komt, maar omdat Siska en Henk deze nummers niet officieel op cd of vinyl hebben uitgebracht is dit toen helaas aan mij voorbijgegaan,
wat erg jammer is en er zullen vast meer muziek liefhebbers zijn die er net zo over denken. 
Vol trots verteld Henk mij dat er een nieuwe singel aan zit te komen .
“ We gaan het nu met deze plaat heel anders doen! We bezoeken een top studio waar we de opnames gaan maken en daar zit ook het hele PR  verhaal bij in,  
dus alle toeters en bellen gaan af deze keer zodat het nu niemand meer kan ontgaan “.Zodra de singel klaar is mogen  wij van Siska en Henk een paar exemplaren doormiddel van een prijsvraagje weggeven .
Wat ik altijd wil weten van de Artiesten is hoe ze over de etherpiraten denken en zodra ik bij iemand in huis stap zet ik mijn oren op scherp om te luisteren waar de radio op afgestemd is. 
Bij Siska in huis stond de radio helaas al uit maar ik kon het niet laten om aan Wim ( de man van Siska ) te vragen waar hij op afgestemd stond.

“ Vanmorgen stond hij op Radio Continu omdat we graag willen horen wat er allemaal gedraaid word aan nieuwe muziek  en als we in de auto zitten, fietsen we de band over op zoek naar een piraat” .
Toen ik aan Henk vroeg of  hij wel eens luisterde naar een piraat reageerde hij redelijk verontwaardigd !! 
Met als antwoord : “wel eens luisteren?? Ik sta er mee op en ga er mee op bed! Ik heb zelfs een mast met een antenne naast huis om er naar te kunnen luisteren”.
Dat etherpiraten graag singels draaien ontgaat Siska en Henk ook niet en dat er voor sommige platen veel betaald word weten ze ook,
( te denken aan “DeTovenaar” of  ”De stieren doder” die ze vroeger aan de straat stenen nog niet kwijt konden raken ).
Heel verbaast reageerde Siska dat “De tovenaar” en “Als een rode klaproos” opnieuw zijn uitgebracht.

Aan de ene kant zegt Siska” Ik ben natuurlijk apetrots dat er zoveel belangstelling voor de singels is, maar aan de andere kant vind  ik het wel erg jammer dat ik hierover niet op de hoogte ben gebracht en dat ik geen exemplaar heb ontvangen”. 
“Dat er veel belangstelling  is voor onze muziek”,  zegt Henk ” is wel te merken als we een optreden hebben.

Vooral als we in Twente staan worden we met open armen ontvangen en krijgen we gewoon kippevel als we zien hoe ook de jeugd van een jaar of 18 alle oude hits luidkeels meezingen.

Zelf is Henk ook verwoed verzamelaar van vinyl en koop zelfs singeltjes op de site van E.P.C.
Siska schrijft zelf bijna alle teksten en omdat ze weer helemaal terug zijn vroeg ik haar of  we ook solo nog iets kunnen verwachten waarop ze antwoordde:
“absoluut er komt  nog een typische “Siska” plaat en dat moet ook kunnen al zing ik samen met Henk, we geven elkaar hier ook de ruimte  voor”.
Het was voor mij een super middag bij Siska,Wim en Henk.

De tijd vloog voorbij en wat ik zeer indrukwekkend vond is dat we werden getrakteerd op een heus akoestisch mini concert waarbij oud en nieuw met veel passie werd gezongen.
Je hebt in dit vak muzikanten en artiesten, een muzikant  ben je als je eigen teksten en composities maakt en dat zit in je hart en komt van binnen uit.
Je hebt het in je zitten of niet, je bent een "artiest" als je alleen een act opvoert met je stem eronder, ik kan je vertellen dat Henk en Siska, na het zien van hun mini optreden,
rasechte muzikanten zijn, die met eigen middelen ervoor knokken om weer  de top te halen.
Alléén redden ze het niet, zoals vele artiesten met hen, daarom zijn ze "DE ETHERPIRATEN" tot aan de dag van vandaag zeer dankbaar want ze zijn o zo ontzettend belangrijk!

Met Vriendelijke Groet,

Jan